donderdag 1 september 2011

Fontanelletje

De winters duren hier niet zo heel erg lang, maar ze kunnen wel goed koud zijn. Zestien graden onder nul komt 's nachts wel eens voor. En als het er ook nog bij sneeuwt en waait dan voelt dat nogal frisjes aan, ook al zitten we hier 1150 kilometer zuidelijker dan Amsterdam. Half oktober mag er wel af en toe een kacheltje aan 's avonds, tot die tijd is het hier warm, warmer of warmst.

Tot nu toe stoken we het hier warm met een houtkachel. Reuze gezellig, dat wel, maar het heeft ook zo zijn nadelen. Om te beginnen produceert het ongelooflijk veel stof. Ik ben al niet zo'n enorme poetser, één keer vind ik nog OK, maar dan mag het daarna niet meer vies worden. Tja, zo werkt dat niet, dus ik heb het er niet zo op. Maar met dit nadeel valt nog wel te leven. Een ander nadeel is dat die kachel het niet een nacht lang volhoudt, 's ochtends is dat kreng uit en is het steenkoud in huis. Voor het weer een beetje comfortabel warm is binnen, is het alweer ruim na de middag. Afgelopen winter waren we elke dag druk aan het werk in wat de gite moest gaan worden en hadden we er eigenlijk weinig erg in. Maar dat zal niet elke winter zo zijn, we willen ook wel eens een dagje niks doen, boekje lezen, filmpje kijken of gewoon lui op de bank hangen. En dat het liefst zonder dat je neus er af vriest.

Nu we ons oude huis gaan vernieuwen grijpen we meteen de kans om er een degelijke centrale verwarming in aan te leggen. Het moet vloerverwarming worden, wel zo comfortabel en omdat we een mezzanine willen gaan maken de enige manier om de zaak behaaglijk warm te krijgen.

Maar dat betekent dus wel dat de oude vloer er uit moet. Voor vloerverwarming moet je zo'n vijftien centimeter afgraven, er moet eerst isolatie gelegd worden, daarop komen de buizen en daar weer bovenop de vloertegels. Je kan ook niet afgraven en de hele zaak ophogen, maar je wil toch nog normaal door de deur naar binnen kunnen zonder je hoofd te stoten. Niet dat ik daar nu zo snel last van zal hebben, maar de heer des huizes is nogal aan de lange kant.

Vandaag eens even een tegel eruit gebikt, om te kijken hoe vast ze zitten, wat er onder zit en of we niet meteen op de rots terecht komen. Het ziet er gunstig uit, allicht voor deze tegel. We zitten meteen op de aarde, geen rots te zien. Nog niet hoe dan ook.

Alleen zitten we nu met een gat in de vloer, ik ben benieuwd wat er gebeurt als het binnenkort een keertje flink gaat regenen. Of we een fontanelletje erbij hebben, wat overigens niet méér betekent dan "fonteintje".

Geen opmerkingen: