Merci de nous excuser

We hebben weer eens een mooie wandeling gemaakt vandaag. Het was al lang geleden, te lang. Niet dat we niet van wandelen houden, integendeel, maar we zijn eigenlijk elke dag wel aan het werk hier en dan komt het er niet echt van. Alleen als er vrienden bij ons logeren die van wandelen houden, dan grijpen we onze kans en worden de wandelschoenen uit de kast gehaald.

Het was er het perfecte weer voor. Halfbewolkt, klein beetje wind, begin van de twintig graden, ideaal voor een wandelroute van twaalf kilometer waarin af en toe een heuveltje zit.

Het was een uitgestippeld pad, zoals er zovele zijn hier in het gebied. Het enige wat je doen moet is de gele streepjes volgen die om de zoveel meter zijn aangebracht. Een horizontaal streepje betekent "hierlangs" een streepje met een hoek naar rechts betekent "rechtsaf" en, je raadt het al, een streepje met een hoek naar links betekent inderdaad "linksaf". Een kind kan de was doen. Mocht je om wat voor vreemde reden toch een afslag missen, wat bijna niet kan, dan word je daarop geattendeerd door een geel kruis, wat niet meer betekent dan "fout, ga terug, niet hierlangs".

Voor diegenen die nog steeds hun twijfels hebben of ze die streepjes wel kunnen volgen is er ook een wandelboekje. Daarin wordt nog eens aan de hand van een plattegrondje uitgelegd hoe je moet lopen.

Maar wat als de streepjes onderweg en het boekje elkaar gaan tegenspreken, wie heeft dan gelijk? Dilemma! Of toch niet? Ach welnee, ook daar hebben ze weer een full-proof oplossing voor gevonden of misschien kan ik het beter fool-proof noemen. Op de bewuste plek tref je een bord aan, dat je vooral het boekje niet moet geloven in dit geval, drukfoutje, gewoon de gele streepjes volgen, wat er ook gebeurt. Heel vervelend vindt de organisatie van de wandelpaden het, getuige het afsluitende merci de nous excuser.

Nou vooruit, voor deze keer dan.