Onkruid, het tiert hier welig. Zo gaat dat nu eenmaal. Je trekt het uit, draait je om, en hopla, daar is het alweer terug. Gelukkig zijn ze hier niet vies van een beetje bestrijdingsmiddel. Bij de Unicor (de Boerenbond in België of Welkoop in Nederland) hebben ze een oplossing voor alle ongemak. Zo is er de Glyphosaat (zit in roundup) en de Debroussaillant. Zoals de meneer van de winkel zei: Glyphosaat doodt alles behalve wilde bramen, Debrousaillant doodt enkel wilde bramen, een mix van de twee et voilà: Sahara! Glyphosaat koop je in zeer geconcentreerde vorm, in een fles zit genoeg om een hectare plat te spuiten. Het was bij ons weer eens tijd voor een rondje Roundup.
Twee weken geleden al had ik het terras ingespoten. Hoewel ik me keurig aan de aanbevolen concentratie had gehouden heeft het weinig uitgehaald. Hier en daar zag je wel een verdord sprietje, maar het geheel zag er nog steeds erg verwilderd uit. Vandaag maar begonnen om het gewoon uit te trekken, met wortel en al.
Het zal de Randstedelijke natuurknuffelaar tegen de borst stuiten, maar hier is natuur iets waar je oorlog tegen voert. Ik verdubbel volgende keer gewoon het Glyphosaat. We zullen wel eens zien wie er wint. Pàh!
2 opmerkingen:
Miauwmauw en Hiephoi daar zijn we weer, heerlijk uitgeluierd en met trek in een wandelingetje in het open veld, dans le soleil brillant, met een - we weten het, misplaatst, maar toch - gevoel van alsof het echt toch wel weer een keer lente zal gaan worden tussen nu en een half jaar en daar zien wij ineens, en best wel met enige schrik, het vrouwtje met ontwortelde dravik, kamgras, hanepoot, nieskruid en lievevrouwenbedstro rondkruipen. We maakten ons al zorgen over de recepten die ze daarmee zou gaan bereiden maar nu zijn we geheel gerustgesteld want het dient juist om de oversteek van het laag struweel naar het open bos voor ons te veraangenamen door een keurig onderhouden wandelpad. Klasse! Een compliment in de vorm van enkele kopjes en een spinnend geluid van les Aristochats (oui oui, ausi nous nous adaptons)
Mes chéries,
Een paniekerig typje kun je me niet echt noemen, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik me de afgelopen weken wel wat zorgjes heb gemaakt om jullie. Dat lag daar maar voor de kachel te hangen, in plaats van 's gezellig kopjes te geven of een muis te vangen of desnoods mee te doen met een leuk potje halma, maar nee hoor, het was weer allemaal zo van dat moet ik toch zeker zelf weten en waar bemoei je je mee? Laat ik jullie één ding zeggen, jullie moogt je pootjes fijnknijpen met zo'n goed stel personeel als jullie hebt! In mijn tijd was dat wel even anders, wij hádden geeneens geen personeel. Wij sliepen nog in een kartonnen doos, mijn man Tim Zaliger en ik, maar daarover moesten we het nu maar even niet meer hebben.
Gelukkig zie ik ook wat lichtpuntjes. Het is jammer dat het zo lang heeft moeten duren, dat puberachtige gehang, maar ik hoop echt dat jullie jezelf nu definitief in je nekvel weet te pakken en af kunt blijven van al die ongezonde middelen.
Dus evengoed een kopje,
Tiny Oudewater
werkgroep gezelschapsdieren
afd. halma
Een reactie posten