|  |
Drie truien, dikke jas, sjaal, muts handschoenen en twee paar sokken en nóg kouwe tenen! Bert heeft zelfs "kromme tenen" van de kou, eerlijk waar! Ooit hadden we moonboots, voor op skivakanties. We droegen ze eigenlijk nooit, maar hier zouden ze verdraaid goed van pas komen.
Zo moet het er uit komen te zien.
Bijna klaar, toch?
7 opmerkingen:
Jaja, uw zwembadleverancier denkt met u mee, Le Maître heeft ook ervaring met het aanleggen van binnenbaden!
Meneer Bert, u heeft smaak, dat weet ik. U houdt van het goede van het leven, klasse! U weet kwaliteit te waarderen, en terecht! Wat zou u nou denken van een bescheiden maar smaakvol zwembad in de gîte? Ja, ik begrijp best dat u even aarzelt, maar denk u eens in ...
Dan gaat het zelfs 's winters lukken om gasten te krijgen, dan wordt Les Fontanelles een zwemparadijs dat zijn weerga niet kent.
Weet je wat, mijnheer Bert, bepraat het eens met mevrouw Marleen, kom eens gezellig bij een batonnetje met een patureintje en een wijntje bijpraten, en als we het voor een leuk en eerlijk prijsje met mekaar eens worden dan krijgen jullie een klimboom van mij cadeau om die katten op jullie terrein te vriend te houden!
En natuurlijk hebben jullie dan een zwembad waar de halve Tarn jaloers op wordt.
Zullen we meteen de agenda's even trekken?
Hiephoi, Miaumauw en La Mascotte,
De titel van de oorspronkelijke blogpost van 16 december geeft precies aan hoe wij ons voelen ... kromme tenen ...
In zoverre het katten vergund is de uiting van kromme tenen te manifesteren om het bijbehorende gevoel van de mens daamee uit te drukken hebben wij de tenen zo krom staan als de gruwelijkste heksenneus vanwege die akelige zwembadboer die heult met weet ik wie allemaal om ons het leven zuur te maken. Eerst komt hij met het aanbod van weet ik wat voor luxe zwembad op verzoek van ons personeel terwijl wij daarin helemaal niet gehoord zijn en voordat wij het in de gaten hebben heeft de burgemeester er al wettige toestemming voor gegeven, waarna alle ludieke en serieuze acties om hen te overtuigen van het onverstandige om een zwembad aan te leggen alsmede onze pogingen om er dan in elk geval een minder nutteloze en kat-onvriendelijke bestemming aan te geven nog weer door de goedheiligman zijn gedwarsboomd, probeert die picinier ditmaal zelfs om ook binnenshuis de boel nog met waterballetten onveilig te gaan maken en meent hij ook nog eens ons met een simpel klimtoestelletje te vriend te houden, alsof er niet genoeg bomen hier op het terrein staan waar wij ons allang in kunnen uitleven dus met zo'n prutsdingetje van de Bricodepot of uit de Neckermann gids gaat hij ons nooit te vriend maken.
Meneer de maitre, ja we hebben het even rechtstreeks tegen u: al bent u de beste picinier van de hele Tarn, zolang u in zwembaden doet zult u ons niet te vriend krijgen, echter zodra u uw handel stopt, of op zijn minst uw initiatieven rond Les Fontanelles onverwijld staakt, dan maakt dat meer goed dan een oerwoud vol klimbomen.
Het is sinds ons (dwz Hiephoi en Miaumauw), sinds ons verblijf in la overigens zo douce France niet eerder voorgekomen maar wij staan nu niet slechts met kromme tenen, maar ook met kromme ruggen en dikke staarten te blazen.
Als die picinier zich niet bekeert dan zouden we bijna wensen dat hij zich maar eens flink verslikt in zijn broodje kaas.
Waarde lezers, zijn er onder u nog mensen, dieren, instellingen of instanties met slimme ideeën om te voorkomen dat er nog meer onzinnige ideeën worden geventileerd cq ten uitvoer gebracht?
Met waarderende groet van Hiephoi, Miaumauw en Mascotte baronesse de la Marotte a Plomb
Van een oplettende lezer.
Ik weet niet of ik de enige ben, maar ik meen toch een kentering in de relatie tussen de dames en de heer en vrouw des huizes op het spoor te zijn. In heel veel eerdere blogpost heb ik gelezen dat de gewardeerde heer Bert en mevrouw Marleen als werkgevers van de dames Hiephoi en Miauwmauw werden omschreven. Nota bene door deze dames zelf. Zeer onlangs, zo ongeveer vanaf het moment van bekend worden van de zwembadplannen en het aantreden van de heer Maître Pisciner, lees ik dat de dames zih in het hoofd gehaald hebben dat de rollen zijn omgedraaid. De dames hebben het in hun verwaande koppie gehaald dat zij nu de baas zijn en de zeer geachte heer en vrouw des huizes zouden zijn gedegradeerd to 'perosneel'. Dat is toch de wereld op zijn kop! Ik hoop dat de dames snel tot inzicht komen en zich weer weten te schikken in de juiste relatieonele verhoudingen. Anders zou het zo maar eens kunnen zijn dat die mental kootsj nog ingezet moet worden teneinde de dames tot inkeerte laten komen. En misschien dat een korte vakantie bij de marmottenkamster daar ook nog wel wat in kan betekenen.
Gegroet vanuit een steeds witter wordend Pays Bas dat overigens steeds meer begint te lijken op een Franse Alpenwei in de winter.
Hiephoi en Miaumauw,
een oplettende lezer is van mening dat de relatie tussen ons en ons personeel gekenterd is. Graag wijzen wij voorzichtig en in alle bescheidenheid op bijdrage van 3 oktober 2010 (click to view). Zoekt u daar het laatste artikel van onze pootjes op en constateert u vooral dat uw perceptie nog niet geheel scherp is. Dat duiden wij niet euvel, welnee, trek het u niet aan.
Maar reeds van oude tijden hebben honden een baas, een kat daarentegen is geboren tot de door het noodlot toegeschikte rol van werkgever. Hoe graag we het anders zouden willen, wij hebben geen keuze ...
Maar dat neemt niet weg dat wij voluit waardering hebben voor alles wat ons personeel ons toeschikt met uitzondering van dingen die op enige wijze met water zouden geassocieerd kunnen worden, tot welke rubriek ook de activiteiten rond zwembaden en piciniers behoren.
Met waardering voor uw reactie ook al biedt uw waarnemingsvermogen nog ruimte voor verdere verbetering. Wij vergeven het u graag, en nogmaals, wij rekenen het u, meneer of mevrouw "oplettende lezer" te "Pays Bas", zeker niet toe.
Wellicht stelt u prijs op een nieuw zwembad, in dat geval bevelen wij graag de maitre picinier bij u aan, en als u die meneer dan maar ver bij ons vandaan langdurig werk aanbiedt dan hebt u die maitre en ons tot vrienden!
Met vriendelijke kopjes van Hiephoi en Miaumauw
--
PS zojuist worden wij gebeld door La Mascotte baronesse de la Marotte a Plomb, zij ondersteunt ook onze aanbeveling van le maitre picinier, en ook zij voegt zich onder genoemde voorwaarden van harte aan onze zijde ons tot uw vriendenking te doen rekenen.
Toch jammer dat die kattenbeesten het nog niet door hebben na al die eeuwen. Het schept toch zoveel meer genoegen om samen met je baasje of vrouwtje uit wandelen te gaan, achter stokken of ballen aan te rennen en al wat dies meer zij. Of wat te denken van een donkerbruin gegrom of diep gebaste blaf wanneer het huis dat je mag delen met je baasje en/of vrouwtje onverhoopt belaagd wordt door lieden van een donker gilde dat het bij voorkeur 's-nachts op andermans eigendommen heeft gemunt. Dachten die nichten nu echt dat een inbreker zich liet afschrikken door dat kattengemauw? neen, dan de beschermende taak van een hond die door 'roeien en ruiten' gaat om huis, haard en baasje/vrouwtje te beschermen. Kom daar eens om bij dat kattengespuis. Dat ligt daar lui voor de kachel nu en dan één oog openend om te zien of 'de bak al gevuld is' of (vooruit omdat de natuur aandringt) lui op te staan, zich uit te rekken en dan tergend langzaam naar de kattenbak te sjokken. Om op de terugweg nog even arrogant de neus op te halen bij de voerbak waar nog wat droogvoer inligt van misschien wel een heel uur geleden. Wat ook zo lekker is; zwemmen in de rivier of in het meertje als het warm is en je net een lange wandeling met het vrouwtje hebt gemaakt. Heerlijk. Ach, ik zou me kunnen ergeren aan dat kattengedrag maar dat doe ik al jaren niet meer. Ik ga even lekker naar buiten voor een verfrissende wandeling in de sneeuw. Lekker rennen en naar de sneeuw happen. De baas gaat ook mee. Die gaat vast sneeuwballen gooien die ik dan weer probeer te vangen. Heerlijk! Misschien komen we die slee met rendieren en hun gezellige baas met zijn rode neus nog tegen!
G. Olden Retriever - levensgenieter en mensenvriend
Hiephoi, Miaumauw en La Mascotte groeten de lezers, en G.O. Retriever in het bijzonder.
Hoi Woef! Wat leuk dat jij eens laat zien hoe het leven er vanuit jouw perspectief uit ziet, da's best knap dat jij je slavernij zo sportief oppakt, geweldig, ja we hebben er echt enorme waardering voor!
En wat fijn dat er voor jou allerlei levensgeneugten bestaan die met water te maken hebben, per slot bestaat 70% van de aarde uit water dus je kunt ongetwijfeld ontzettend je hart ophalen.
En waar wij echt blij van worden is dat je al weer jaren geleden hebt opgehouden je te ergeren aan ons gedrag. De wereld is zo veel groter dan de footprint die de kat nodig heeft, nietwaar? En als we allebei ons eigen domein hebben dan passen we prima in dezelfde wereld. Waauw de miaauw!
Uiteindelijk leven we met hetzelfde adagium als jij, wij zijn levensgenieters en mensenvrienden!
Als collega van G. Olden Retriever moet ik mij toch mengen in deze blog discussie. Die nichten hebben het nog steeds niet door. Er is geen sprake van 'slavernij'zoals zij beweren. Het is een relatie van vriendschap tussen mens en dier. Als hond ben je in die relatie meer een maatje dan een 'meubelstuk'. Hoe anders is dat bij andere viervoeters die het huis van de heer en mevrouw bevolken. Die gaan zowat op in het meubilair. In het dagelijks leven vallen ze al niet eens meer op. Als ze onverhoopt eens niet op het meubilair zouden liggen zou je ze pas missen. Ik schaar mij dan ook geheel en al achter het schrijver van collega G. Olden Retriever en aan de zijde van mijn baas en her des huizes wanneer deze weer eens een ferme wandeling gaat maken door de sneeuw of gaat zwemmen in plas of rivier. Stiekum droom ik er wel eens van dat ik ook mee mag in het zwembad. Wellicht dat mijn baas en heer des huizes nog eens bij die huisheer en dame van jullie op bezoek gaat. Dan zal ik jullie eens laten zien hoe heerlijk het is om met en aanloopje in het door heer Maître Piscinier aangelegde zwembad te duiken en te plonzen. Met een ferme poot van
B. Erner Senner
Een reactie posten