Vandaag de dilatatielatten op de vloer gelegd, dat kan dan even drogen voordat de cement erin gaat. Die latten zijn wel handig, makkelijk waterpas te leggen met wat cementklodders eronder. Hoef je je daar geen zorgen om te maken als je aan het echte werk begint.
En maar weer eens een paar luiken in mekaar geknutseld en opgehangen.
 |  |
Geschilderd en wel, in de goeie kleur, vert amande. Nog voor drie ramen moeten er luiken gemaakt worden, de ramen van de gite. En er moet nog een nieuwe poortdeur gemaakt worden voor de buanderie en ook een driedelige garagedeur. En uiteraard moeten de reeds bestaande luiken nog in de goeie kleur geschilderd worden, totaal zijn het de luiken van drie ramen en vijf openslaande deuren. Dan nog de net gemaakte poortdeur en later de luiken van twee openslaande deuren, maar die deuren moeten nog gemaakt worden. En dan vergeet ik bijna de voordeur te noemen. voorlopig zijn we nog niet klaar dus.
En weer een nieuw woord geleerd. Niet echt nieuw, we kenden de woorden op zich wel, maar het gaat meer om het gebruik. Onze achternaam (vrouwen dragen hier áltijd de naam van de man) bestaat, zoals jullie weten, uit twee woorden, "van" en "Rijn". Zoiets kennen ze hier niet echt, ze hebben de neiging om alles aan elkaar te schrijven. Bovendien is het voor Fransen onuitspreekbaar, dus moeten we het altijd spellen. Dat ging op z'n Frans altijd van vee aa enne espace erre ie sjie enne. Maar die espace, spatie dacht ik, is dus eigenlijk niet goed. Ze zeggen hier "plus loin" oftewel, "een beetje verderop".
2 opmerkingen:
Hoi Marleen,
Wat dilatatie is begrijp ik, dat er dilatatie in een vloer nodig is begrijp ik ook, maar hoe dilatatie latten werken ... ik snap er nog steeds niets van. Ik zal wel nooit een bouwvakker worden vrees ik. Kun je het nog één keer uitleggen?
Groetjes, ook aan Bert
H.gr., Aad
Vrouw!
Zelfs al luidt de naam Vanrijn, ook dan draagt de vrouw natuurlijk de naam van de man! De Heren schreven inmmers niet zonder reden:
"Now Mrs Two-Lumps, would you bring us in two coffees please?" (Just the Words IX; 184)
En natuurlijk niets espace, afstanden doen er niet meer toe in beloofde landen; ziet toch ver, verder, verst, versta de kunst van het Verzien en u zult een koninkrijk beërven. Verlos ons van het blaadje op de rails, van de sneeuw uit de wissel, van de apocriefe locomotief en wij zullen Uw kost kopen. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn voor Heren? Help ons, en wij laten voortaan af van die violen! En van de geit.
Johannes de Zwart Bzn
Veluwezoom
Een reactie posten