Af en toe moet je je eens flink laten verwennen, dat hebben we allemaal nodig op z'n tijd. Een uitgebreid turks bad, een hete sauna, een lekkere massage, een goede maaltijd, manicure, pedicure, gezichtsmaskertje, even langs de kapper. Heerlijk.
Hm, hoewel, laat die pedicure maar zitten, ik kan niet tegen kietelen. Ik kan verdorie niet eens aan mijn eigen tenen zitten, laat staan dat ik een ander daaraan laat friemelen. Ooit heb ik per ongeluk een voetmassage gekregen, ik dacht toen, kom op, het lukt me wel. Niet dus, ik krijg nog steeds kramp als ik er aan terug denk. Maar al die andere verwennerijen, laat maar komen, ik krijg er gelijk zin in. Genieten.
In plaats daarvan stonden we vanochtend weer eens een kar vol afval weg te gooien bij de déchetterie. Zinvol hoor, daar niet van, zouden we vaker moeten doen, maar echt jezelf verwennen doe je daar niet mee. Bij diezelfde déchetterie stond een grote container vol met compost, kijk, da's toch weer goed voor de tuin. Ons karretje na het legen half volgeladen met welriekende aarde en voorzichtig weer huiswaarts gereden, bang om onderweg de helft te verliezen. Op halve kracht de berg weer op.
Ik heb mezelf dan wel niet laten verwennen, maar de rozen hebben ongetwijfeld genoten van de aandacht die ik ze gegeven heb.
En nu heel veel bloemetjes binnenkort hé jongens.
1 opmerking:
Marleen, compliment ... dit is een litterair hoogstandje, prachtig!
Een reactie posten