Een foto van een dorpsplein, in het midden de vrijheidsboom. Een eik geplant ter gelegenheid van de onafhankelijkheid van België in 1830, toen het zich na de revolutie afscheidde van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden.
Het is op dat plein dat ik urenlang als kind speelde met andere kinderen uit de buurt. Ik woonde aan dat plein. Op de foto is het het huis helemaal links op de hoek. Ik herinner me de stenen kiosk nog vaag, die is toen ik nog heel jong was afgebroken en vervangen door een lelijk metalen ding. Niet bepaald een aanwinst voor het plein, maar zoiets noemen ze vooruitgang geloof ik.
Ik herinner me ook hoe we vers gemaaid gras verzamelden en er grote kuilen van maakten, als kamp. Hoe we achter vlinders aanzaten, die je toen nog in ruime mate aantrof, maar ook hoe we drinkwater haalden bij de grote pomp die voor het gemeentehuis stond en daar nog steeds staat, zei het werkloos tegenwoordig.
En ik denk met weemoed terug aan de kermis. Hoe ik genoot van de muziek en het lawaai als ik al in mijn bed lag en, toen ik wat ouder was, van de stiekeme zoenen met mijn eerste vriendjes achter de kramen.
Ben ik nu een sentimentele dwaas? Vast wel, maar weet je wat, dat kan me eigenlijk weinig schelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten