Het begin is altijd het moeilijkste. Zie die eerste rij maar eens recht te krijgen terwijl je een gevaarlijke balanceeract uitvoert op de balken. Dat valt nog niet mee.
En dan het spijkerpistool, ook een verhaal op zich. We werken met lange nieten, maar zie ze er maar eens in te krijgen. Of de druk van de compressor staat te hoog, of te laag. Maar welke van de twee? Geen idee. En dan zit er een onverklaarbare draaiknop op dat pistool die zo op het eerste oog helemaal niets toevoegt, of toch? De nieten gingen er ofwel half in, of er kwam helemaal geen niet uit. Wel consequent om beurten, dat scheelt weer hoewel we daar niet bepaald veel mee konden. Nou ja, ik zal jullie de details besparen en ook de krachtige taal die ik heb uitgekraamd, maar het werkt nu redelijk. Op de een of andere manier hebben we de ideale combinatie te pakken gekregen.
Het valt me nog vies tegen, het is zwaar werk. Ik heb overal spierpijn, vooral op plekken waarvan ik niet eens besefte dat er spieren zaten. Maar ik ben blij met het resultaat tot nu toe, het wordt wel wat.
Tot slot heb ik nog een tip voor wie het ook wil gaan doen. Als je een plank aanslaat, nooit op je sokken op de naad staan, voor je't weet heb je jezelf tussen twee planken vastgetimmerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten