Ik hou me niet bezig met de Franse politiek. Ik zou dat als ingezetene eigenlijk wel moeten, ik weet het, maar als je op het platteland woont hou je je daar toch minder mee bezig dan wanneer je op kantoor zit in de grote stad.
En zo komt het dat ik er vandaag pas achter kwam dat het aanstaande zondag presidentsverkiezingen zijn hier. Ik wist al langer dat ze eraan zaten te komen, de datum was me alleen ontschoten of misschien dat ik die eigenlijk nooit geweten heb, zou zo maar kunnen.
Ik kijk wel nog elke dag trouw naar het Nederlandse journaal. Ik betrap me er de laatste tijd wel op dat het me steeds minder boeit wie het met wie doet in het Catshuis, ze doen hun best maar. Als Henk en Ingrid het maar snappen. En eigenlijk, waarom zou het me boeien, ik mag niet eens meer stemmen daar, invloed uitoefenen is er dus al helemaal niet meer bij.
En de Belgische politiek denk je nu misschien. Weet je, dat volg ik al niet meer sinds mijn 18e. Huh ... fout, dat heb ik eigenlijk nooit gevolgd, hoewel ik daar moest stemmen als er verkiezingen waren. En dus ik deed maar wat, een naam die me wel leuk leek, een knap gezicht, ik maakte er niet zo'n punt van. Ik ben een groot tegenstander van de kiesplicht zoals je wellicht begrijpt.
Maar vandaag, tot mijn stomme verbazing, zie ik een campagneschaap op onze wei lopen. Campagne niet in de zin van het Franse platteland, maar in de zin van verkiezingscampagne. Rood-wit-blauw geschilderd. Ik ben er alleen nog niet achter of het een campagne is voor Nicolas Dupont-Aignan, François Hollande, Eva Joly, Marine Le Pen, Philippe Poutou, Nathalie Arthaud, François Bayrou, Jacques Cheminade, Jean-Luc Mélenchon of Nicolas Sarkozy.
Ach, ineens wordt het me duidelijk, het is voor François Hollande natuurlijk, dat ik dat niet eerder in de gaten had.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten