Na de actieve voorbije dagen maar eens een dagje rust ingelast. Da's goed voor de spiertjes en de peesjes. Die hebben behoorlijk op hun donder gekregen de afgelopen tijd.
Nu denken jullie bij het zien van deze foto, noem je dat rust? Met een kettingzaag op een ladder dode takken uit de kers snoeien. Maar wees gerust, deze is gisteren genomen, een foto van niets is ook maar niets en om de een of andere reden wil ik er altijd een foto bij doen, dat zegt tenslotte meer dan duizend woorden.
Duizend woorden? Hemel, ik mag er niet aan denken om zoveel te moeten typen, dat mag ik jullie niet aandoen, dat leest niemand meer. Soms krijg ik wel eens reakties dat ik schrijfster had moeten worden. En ik geef toe dat het me ergens wel vleit en het best een uitdaging zou zijn. Ik kreeg in mijn middelbare schooltijd geen twee zinnen op papier, het ontbrak me totaal aan inspiratie. Of zou dat gekomen zijn omdat er toen nog geen computers waren? Hoe dan ook, nu gaat dat een stuk vlotter en barst ik soms van de fantasieën maar ik heb nooit de tijd genomen om die fantasiewereld op te schrijven.
Weet je wat, als alles hier klaar is waag ik misschien eens een poging. Kan nog even duren overigens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten