Groene vingers

Ik wou dat ik ze had, groene vingers. Plantjes doen het niet goed bij mij, of ik geef ze te veel water, of te weinig, of geen mest, of te veel, hoe dan ook, als ze bij mij overleven zijn het weinig eisende sterke rakkers. Nu wil het toeval dat ik planten en vooral bloeiende planten wel leuk vind. Daar hebben we een klein probleempje te pakken.

Een ander probleem is dat, wanneer ik uiteindelijk een plant in leven heb weten te houden, ze door onze grote viervoetige vrienden regelmatig worden opgegeten of vertrapt. Dit afhankelijk of het grote bruine viervoetige vrienden zijn met horens of kleine witte viervoetige vrienden met een dikke vacht. Hoe dan ook, in beide gevallen is het einde plant.

Maar ik heb me vandaag laten adviseren, door vrienden die hier logeren die wel degelijk groene vingers hebben. In Villefranche hebben we een karretje volgeladen, een klein karretje maar en da's welbewust. Zolang die plantenverslinders niet van het terrein geweerd kunnen worden heeft het geen enkele zin om leuke dingen neer te zetten en dus beperken we ons tot die tijd tot een paar oleanders voor bij het zwembad en wat klein grut voor in potten.

Nog maar even geduld dus en voor nu maar weer even aankijken hoe lang deze het bij me volhouden.