dinsdag 23 oktober 2012

Meevaller



Ik had er al helemaal op gerekend, ik zou vandaag het restant van de vloerplanken schilderen, maar daar werd een stokje voor gestoken.

Denk nu niet dat we dat erg vinden, integendeel! Er is tegen alle verwachtingen in een begin gemaakt met de vloerbalken. En daar zijn wij, zoals je wel begrijpt, heel erg blij mee. Met een beetje geluk is dat morgen klaar en kunnen wij daarna verder met wat ons nog te doen staat.

Het plaatsen van die balken gaat gepaard met nogal wat geweld. Ze moeten een heel stuk de muur in en dat gaat niet vanzelf. De hele dag zag je letterlijk geen hand voor ogen van het stof. Stof wat geproduceerd werd door gehak en gehamer, maar vooral door een haakse slijper waarmee een gat in de muur geslepen is. Ik vrees ernstig voor onze aannemer zijn longen, erg gezond lijkt me dat niet. Maar ik geloof dat hij wel wat gewend is.

Ik was al gewaarschuwd voor dat stof. Ik zag de bui al hangen, of beter, de stofwolk. Het zou niet de eerste keer zijn dat alles weer verdween onder een dikke laag en daarom was ik voorbereid. De opening naar de woonkamer en garderobe had ik zorgvulgdig afgeplakt met plastic en tape. Met succes, geen korreltje is er langs gepiept.

Blijft natuurlijk nog steeds dat ik een halve dag bezig zal zijn met de bende opruimen. Het valt niet te voorkomen dat de ruimte waar het werk is uitgevoerd helemaal onder de troep zit, dat wisten we, maar de schade is zeer beperkt gebleven. Het valt me alles mee.

1 opmerking:

Aad zei

Meevaller ... doet me denken aan een oud rijmpje:

Ze vielen mij wat tegen,
mijn maatjes, alle twee.
Maar toen ik van de steiger viel
toen vielen ze wel mee.

(Wim Meijles)